Ανεπαρκείς γονείς..θυμωμένοι ενήλικες.

     Στη διάρκεια των αιώνων η πείρα, η κοινωνική μάθηση, η μίμηση, το ένστικτο είναι αυτά που καθοδηγούν έναν γονέα για να αναθρέψει σωστά το παιδί του. Στη σημερινή εποχή, η παγκοσμιοποίηση και το Internet μας έχουν διδάξει και καινούριες ή διαφορετικές πρακτικές και τρόπους διαπαιδαγώγησης από αυτές που μάθαμε από τους γύρω μας ή μας είπαν ότι "πρέπει" να κάνουμε. Μια μητέρα ξέρει ότι προτεραιότητα στη ζωή της πλέον είναι το παιδί της και η ευθύνη της είναι να το μεγαλώσει με αυτοπεποίθηση και αξίες που να του ανοίγουν δρόμους αργότερα στη ζωή του. Δεν είναι υποχρέωση να είσαι γονιός αλλά έχει πολλές υποχρεώσεις και μια από αυτές είναι να φροντίζεις να καλύπτεις τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού σου. Όχι με την έννοια θέλει χάδι δώστου χάδι, θέλει προσοχή δώστου προσοχή αλλά με την έννοια της συναισθηματικής μάθησης. Μαθαίνω να αφουγκράζομαι τις ανάγκες του παιδιού μου και να τις ικανοποιώ με τον πιο υγιή τρόπο που μπορώ να σκεφτώ και ξέρω. Ο στόχος είναι το κάθε παιδί να ξεδιπλώσει την προσωπικότητά του, να έχει αγάπη για τον εαυτό του και για τους γύρω του και να μην "φοβάται τη ζωή", όπως μου είπε πρόσφατα μια φίλη. 

     Τί γίνεται όμως όταν ο γονιός δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό το ρόλο; τί γίνεται όταν δεν υπάρχει η συναισθηματική ωριμότητα από μέρους του ή απλά εκτελεί τα "καθηκοντά" του σα ρομπότ και δεν ενδιαφέρεται για τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού παρά μόνο για τις υλικές; τί συμβαίνει όταν χρησιμοποιεί υποκατάστατα και αφήνει στο παιδί του συναισθηματικά κενά ή είναι πολύ εγωκεντρικός για να δεχτεί ότι ο γονέας βάζει στην άκρη κάποια θέλω του γιατί υπερτερούν κάποια άλλα πράγματα πλέον; Τότε, φίλοι μου, θα δείτε ένα παιδί να μεγαλώνει και να εξελίσσεται σε θυμωμένο ενήλικα..Ο ενήλικας που κριτικάρει, που νιώθει ενοχές εύκολα, που δεν μπορεί να αφεθεί και να εμπιστευτεί, που βάζει τον εαυτό του κάτω από τις ανάγκες των άλλων γιατι έμαθε ότι δεν προέχει η δική του συναισθηματική κάλυψη αλλά των άλλων..Ναι, οι γονείς του του το έμαθαν αυτό και αυτό θα μάθει στις σχέσεις του. Υπάρχει βέβαια και η αντίθετη περίπτωση..να γίνει ένας ενήλικας που θέλει να καλύπτει μόνο τις δικές του ανάγκες και δεν μπορεί να καλύψει τις συναισθηματικές ανάγκες των άλλων. 

     Ο θυμωμένος, αυτός, ενήλικας θα έχει μια δυσκολία στις σχέσεις του και έτσι ενδέχεται ο θυμός του να μεγαλώνει και να πολλαπλασιάζεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι άλυτες συγκρούσεις με τους γονείς αφήνουν τόσο μεγάλα σημάδια που κανείς σύντροφος ή φίλος δεν μπορεί να γιατρέψει. Αλλά το ίδιο το άτομο μπορεί...έχει αυτή την μαγική ικανότητα να ξεκολλήσει από αυτή τη σύγκρουση που μόνο τον ίδιο αρρωσταίνει και να την αφήσει πίσω. Λύνεται; δύσκολα αλλά υπάρχει κάτι μαγικό στη ζωή μας και αυτό λέγεται "Συμφιλίωση": συμφιλιώνομαι με αυτή την κατάσταση σημαίνει ότι την αναγνωρίζω, της δίνω αξία (δεν την υποβιβάζω), θρηνώ για αυτό που συνέβη, παίρνω ένα μάθημα (γιατί κάθε βίωμα μας μπορεί να μας διδάξει και κάτι) και αφήνω κάτω αυτό το βάρος που κουβαλώ μέσα μου τόσα χρόνια. Φανταστείτε πράγματι ότι κρατάτε ένα κουτί με πέτρες και το αφήνετε κάτω. Αφήστε το και μην το ξαναπάρετε στα χέρια σας. Βιώστε όλα τα συναισθήματα που συνοδέυουν αυτή την έλλειψη συναισθηματικής κάλυψης από τους γονείς σας: θυμός, απορία, έκπληξη, απογοήτευση.. και στη συνέχεια φύγετε από εκεί. Κάποιοι-πολλοί- κολλούν στο συναίσθημα του θυμού και δυσκολεύονται να προχωρήσουν..Ναι, πράγματι, είναι κάτι δύσκολο αλλά και απαραίτητο να γίνει για να είστε ΕΣΕΙΣ ευτυχισμένοι. Γιατι, μπορεί ως παιδι να εξαρτόμασταν από τους γονείς μας ακόμη και για την ευτυχία μας, αλλά ως ενήλικες είμαστε υπεύθυνοι ΕΜΕΙΣ μονάχα και εμείς έχουμε τα κλειδιά για την απελευθέρωση από παλιές φυλακές. Μην το ξεχνάτε αυτό: είστε πλέον ολοκληρωμένος ενήλικας και μπορείτε εσείς να είστε ο γονέας/φροντιστής του εαυτού σας. Μην αφήνετε τις παλίες πληγές να σας τραβάνε πίσω..η ευτυχία είναι μπροστά!

Διαταραχές Προσωπικότητας και Διατροφή..

        Η προσωπικότητα είναι το σύνολο των τάσεων ενός ατόµου να δρα, να συµπεριφέρεται µε τέτοιο τρόπο που το διαφοροποιείται από τους άλλους ανθρώπους, ως προς το χαρακτήρα, τη στάση ζωής και τα ενδιαφέροντα του.  Η προσωπικότητά μας αναπτύσσεται από πολύ μικρή ηλικία και το περιβάλλον αλλά και συναισθηματικοί παράγοντες καθορίζουν εάν αυτή θα αναπτυχθεί ομαλά ή εάν θα υπάρξει κάποια διαταραχή. Ως διαταραχή της προσωπικότητας ορίζεται η κατάσταση όπου τα στοιχεία της προσωπικότητας ενός ατόµου είναι τόσο δυσπροσαρµοστικά και δύσκαµπτα, ώστε να προκαλούν είτε σηµαντική έντονη υποκειµενική ενόχληση, είτε σηµαντική έκπτωση της λειτουργικότητας του. 

  

      Ένα άτομο με διαταραχή προσωπικότητας επηρεάζεται σε 3 βασικά στοιχεία της ζωής του: σχέσεις, εργασία και διασκέδαση. Το άτομο δεν φαίνεται "τρελό" ή "διαταραγμένο" όπως λανθασμένα νομίζουμε και δεν απαιτείται ψυχιατρικός εγκλεισμός!Απλά, τα άτομα με διαταραχές προσωπικότητας φαίνονται κάπως....εκκεντρικά ή παράξενα και εμφανίζουν μια μεγάλη δυσκολία να σχετιστούν κανονικά με τους γύρω τους. Επιπλέον, επειδή τείνουν να αποδίδουν τις δυσκολίες τους στο περιβάλλον και όχι στον εαυτό του, είναι πολύ δύσκολη η θεραπεία τους και η αλλαγή τους.. 

     Αυτές οι διαταραχές εκτός του ότι σχετίζονται με κατάθλιψη, άγχος, αντικοινωνική συμπεριφορά κτλ. σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό και με διατροφικές διαταραχές. Συγκεκριμένα η Οριακή Διαταραχή Προσωπικότητας και η Ψυχαναγκαστική Διαταραχή συνδέονται με τις διατροφικές διαταραχές. 

Η Οριακή προσωπικότητα χαρακτηρίζεται από µεγάλη αστάθεια που εκφράζεται σε διάφορες διαστάσεις της ζωής του ασθενή, όπως οι διαπροσωπικές σχέσεις, η εικόνα του εαυτού και η συναισθηµατική διάθεση, καθώς και η έντονη παρορµητικότητα. 

Η Ψυχαναγκαστική Καταναγκαστική διαταραχή προσωπικότητας χαρακτηρίζεται από τελειοθηρία, επιµονή, εµµονή στις λεπτοµέρειες, τάξη, ακρίβεια συστηµατική εργασία, τα στοιχεία αυτά είναι άκαµπτα. (Σκαπινάκης Π. 1997)

   Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι αυτές οι διαταραχές συνδέονται με διατροφικές διαταραχές, δηλαδή ότι άτομα που έχουν τις συγκεκριμένες διαταραχές θα αναπτύξουν και μια διατροφική μέσα στα επόμενα 2 χρόνια. Επίσης, η νευρική ανορεξία έχει πολλά κοινά στοιχεία με την Ψυχαναγκαστική διαταραχή, καθώς και οι δυο διαταραχές σχετίζονται με την τελειοθηρία, την υπερβολική προσοχή, την ακαµψία, και την επιµονή.  Από την άλλη, η βουλιμία σχετίζεται με την Οριακή Προσωπικότητα.  Η ψυχαναγκαστική διαταραχή προσωπικότητας είναι η πιο κοινή µεταξύ των ατόµων µε ανορεξία και υπερφαγία, και επίσης αρκετά κοινή µεταξύ εκείνων µε βουλιµία, που υποστηρίζει τη διαπίστωση ότι τα άτοµα µε διατροφικές διαταραχές είναι τελειοµανείς και έχουν καθορισµένα υψηλά προσωπικά πρότυπα. Η εξαρτηµένη διαταραχή προσωπικότητας, που χαρακτηρίζεται από µια υπερβολική ανάγκη του ατόµου να το φροντίζουν, είναι πιο κοινή µεταξύ των ατόµων µε ανορεξία και βουλιµία. Η οριακή διαταραχή προσωπικότητας, που χαρακτηρίζεται από παρορµητικότητα και αστάθεια, είναι η πιο κοινή µεταξύ των ατόµων µε υπερφαγία, θεµελιώνοντας τα συµπεράσµατα ότι η παρορµητικότητα, η αναζήτηση διεγέρσεων και η επιδίωξη της καινοτοµίας είναι χαρακτηριστικά γνωρίσµατα του συνδρόµου υπερφαγίας..

     Με λίγα λόγια, όταν υπάρχει μια διατροφική διαταραχή είναι πολύ σημαντικό να μελετούμε και την ύπαρξη κάποια διαταραχής προσωπικότητας. Η μελέτη αυτή, ωστόσο, να έχει ως στόχο την καλύτερη θεραπεία και την πρόβλεψη των διατροφικών συμπεριφορών του ατόμου και όχι την "ταμπελοποίησή" του. Και φυσικά, μην ξεχνάτε...το κάθε πρόβλημα θέλει και τον ειδικό του..το άρθρο σήμερα έχει στόχο την βαθύτερη ενημέρωσή σας και όχι την παροχή ψυχολογικών υπηρεσιών από εσάς στο σπίτι..Εάν υποψιάζεστε ότι εσείς ή κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο έχει "παράξενες" συνήθειες στο φαγητό του ή πάσχει από μια διατροφική διαταραχή το σωστό είναι να απευθυνθείτε σε ένα ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Είναι η βοήθειά σας και ο στόχος του άρθρου αυτού.