Την σημερινή εποχή το διαζύγιο είναι σχετικά σύνηθες μεταξύ των ζευγαριών. Σε σύγκριση με το παρελθόν, όπου οι περισσότεροι άνθρωποι δεν χώριζαν από ντροπή ή οικονομικά εμπόδια, σήμερα, το διαζύγιο είναι κάτι που δεν προκαλεί εκείνα τα παλιά συναισθήματα...δεν νιώθουμε πλέον ντροπή ή λύπηση για κάποιον χωρισμένο μιας και δεν αποτελεί πλέον τόσο μεγάλο ταμπού..Βέβαια, στην πράξη πολλοί είναι εκείνοι οι γονείς που μένουν σε ένα κατεστραμμένο γάμο για το "καλό" των παιδιών τους ή για το τί θα πεί η ευρύτερη οικογένειά τους. Ας μην ξεχνάμε ότι οι γονείς αυτών των γονιών είναι ακόμη....της παλιάς σχολής και αμέσως θα ξεκινήσει μια πυρά ερωτήσεων του τύπου: "τί θα κάνεις τώρα", "θα χάσεις τη ζωή σου;", "τα παιδιά δεν τα σκέφτηκες;".
Η αλήθεια είναι ότι εαν ρωτήσει κανείς τα παιδιά ως ενήλικες πλέον ίσως να πουν ότι προτιμούσαν το διαζύγιο από το να βλέπουν τους γονείς τους να μαλώνουν και να είναι αποξενωμένοι. Πάντα το παιδί αντιλαμβάνεται συναισθηματικά μια κατ'ασταση, κι ας μην μπορεί να την εκφράσει λεκτικά. Πολλοί είναι αυτοί οι ενήλικες που κοιτώντας πίσω στο παρελθόν τους θα προτιμούσαν το διαζύγιο των γονιών τους.
Όπως και να ' χει, αυτή η κατάσταση θέλει μια πολύ προσεκτική και ντελικάτη μεταχείριση από τη μεριά των γονέων γιατί το παιδί επηρεάζεται σε τεράστιο βαθμό από τον χωρισμό των γονιών του. Η ενημέρωση σε ότι έχει να κάνει με την ψυχολογία του παιδιού και την ψυχική του κατάσταση είναι πολύ σημαντικά αυτή την δύσκολη περίοδο. Πολλοί γονείς επιλέγουν να μην μιλούν ανοιχτά για αυτό το θέμα και μπροστά στα παιδιά προσποιούνται ότι όλα βαίνουν καλώς, όμως αυτό όχι μόνο δεν βοηθά αλλά βλάπτει το παιδί, καθώς εκείνο αντιλαμβάνεται την κατάσταση και με το να μην το συζητά κανείς μαζί του το κάνει να νιώθει φόβο για το άγνωστο και μοναξιά. Στο μυαλό του παιδιού ανακύπτουν δεκάδες ερωτήματα που εάν δεν απαντηθούν από τους γονείς το παιδί θα επηρεαστεί ψυχολογικά και να "αναρρώσει" πολύ πιο αργά. Ερωτήματα του τύπου: εάν το παιδί χρειαστεί να μετακομίσει, εάν θα χάσει τον ένα γονέα, συνήθως τον πατέρα, εάν θα χάσει τους φίλους του κτλ είναι πολύ βασανιστικά για την ευαίσθητη ψυχή του παιδιού.
Καλό είναι οι γονείς να κάνουν μια ανοιχτή και ειλικρινή συζήτηση με το παιδί τους, για να ξεκαθαριστούν κάποια θέματα. Για παράδειγμα, είναι πολύ ωφέλιμο να ξεκαθαρίσουν στο παιδί ότι η σχέση τους με εκείνο δεν θα αλλάξει και ότι η αγάπη τους θα είναι παντοτινή, οι γονείς θα παραμείνουν φίλοι και θα είναι πάντα δίπλα στο παιδί. Το παιδί θέλει, λοιπόν, τη σιγουρία και αυτό πρέπει να του παράσχουν οι γονείς του αυτή τη δύσκολή στιγμή.
Υπάρχουν γονείς που παραδίνονται στον πόνο και δεν υπολογίζουν τον πόνο του παιδιού. Εδώ μιλάμε για ανώριμες προσωπικότητες που χρειάζονται καθοδήγηση, διαφορετικά το διαζύγιο θα κοστίσει πολύ περισσότερο και στο παιδί και σε εκείνους. Το διαζύγιο πρέπει να ανακοινωθεί ξεκάθαρα στο παιδί και στο γύρω περιβάλλον του και να αντιμετωπιστεί με ψυχραιμία και με όσο το δυνατόν λιγότερες φωνές μπροστά στο παιδί.
Πρέπει, τελειώνοντας, να πούμε ότι το διαζύγιο βιώνεται ως κάτι πολύ συγκλονιστικό για το παιδί μεχρι την ηλικία των 11-12, γι αυτό και σε ορισμένες περιπτώσεις προτείνεται να αναβαλλεται μέχρι την ηλικία αυτή. Στην διάρκεια αυτής της παράτασης είναι σημαντικό οι δύο γονείς να έχουν φιλικές, όσο το δυνατόν, σχέσεις.
Ωστόσο, κάνείς δεν πρέπει να μένει σε μια σχέση μόνο για το παιδί. Αυτό είναι μια δικαιολογία, τις περισσότερες φορές και έχει να κάνει με δικές μας προσωπικές αδυναμίες. Το παιδί σε τελική ανάλυση επιζητά την σιγουριά και την ευτυχία των γονέων του. Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε αυτό γιατί αυτό είναι το μέλημα του παιδιού και καλό είναι να φροντίσουμε εμείς γι αυτό πρίν αναθρέψουμε παιδιά που αφήνουν πίσω τους την δική τους ευτυχία για να φροντίζουν τη δική μας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου